Merak etti cocuk. Bir kalbine bakti, bir disariya. Aradigini bulamadi. Kalbindeki o sey, disarida yoktu. yine de aradi cocuk. Acti kalbini ve aradi. O aradikca, kalbindekileri caldi insanlar. Guzelliginden faydalanip baska seylerle doldurdular. Kalbi söndu cocugun. Bir zaman sonra hissetmedi artik. Aramadi da! Kendini kapatti cocuk, vermedi daha sonra kimseye kendinden. Kimseden istemedi kimsede aramadi. Kabul etti, vazgecti..
Cocuk ~
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta