Merak etti cocuk. Bir kalbine bakti, bir disariya. Aradigini bulamadi. Kalbindeki o sey, disarida yoktu. yine de aradi cocuk. Acti kalbini ve aradi. O aradikca, kalbindekileri caldi insanlar. Guzelliginden faydalanip baska seylerle doldurdular. Kalbi söndu cocugun. Bir zaman sonra hissetmedi artik. Aramadi da! Kendini kapatti cocuk, vermedi daha sonra kimseye kendinden. Kimseden istemedi kimsede aramadi. Kabul etti, vazgecti..
Cocuk ~
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta