Çocuk ve fırtına
Esiyor rüzgar tüm şiddeti ile
Gök gürültüsü şimşekle el ele
Teknoloji çağı İkibin dokuz
Boşlukta kalan çocuk korumasız
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
ah zaten bu teknoloji çocuklara çocuk olduklarını unutturdu...
artık dışarı bile çıkmıyorlar :(
çok ciddi bir konuya değinmişsin can..kocaman alkışlar kalemine...
Duyarlı yüreğe sağlık... Üstünde durulması lazım gelen bir konu... Sevgi ve selamlasr...Hâlenur Kor
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta