Çocuk Oyunu Şiiri - Ebru Aydoğmuş

Geçmişimle geleceğim arasına
Yüreğimi oturak yapıp
Umutlarımla bir salıncak kurdum
Sallanıyorum...
Yavaş yavaş başlıyor oyunum
Sonra
Esen rüzgarların yardımıyla
Başlıyorum hızlanmaya
Hızım arttıkça
Salıncağım büyüyor.
Umutlarım sağlam..
Beyaz bembeyaz bulutlara ayağım değiyor.
Saçlarımda,
Rüzgarlar iz bırakırken
Sallanıyorum ileri geri.
Her en yükseğe geldikçe
Kalbim
Heyecanlarda...
Durdurmak...
Ne mümkün,
Ya kopacak umut
Ya da koparacaklar.
Ya düşeceğim ansızın
Ya da tıpkı bir çocuk gibi
Düşünmeksizin hiç bir şeyi
Kendim atlayacağım boşluğa
Yüreğim deli deli çarparken...
Hayat bir salıncak
Ben onun bir hastası
Sallanırken
Haz veren bir ahenkle
İleri...
Geri..
Gökyüzümde
Ne düşmekten
Ne de düşürülmekten
Korkmuyorum.
Hiç bir şeyi düşünmüyorum şu an.
Bu oyun sadece benim
Çocukluğumdaki gibi..