cocuk olmak ısterdım hesapsızce Koştuğum o kırları özledım
o saf masum bakışlarla bakmak istedım gökyüzüne çimene ağaca
bulutlara bakıp hayalere daldığım o mükemmel zamanlara dönmek isterdim
hıç bır sorumluluk almadan oyunlar oynamak isterdım hepsı birbirinden güzel oyunlara
soluksuzca koşmak isterdım ayaklarımın benı götürdüğü en uzak yerler
ne vefasız insanları tanırdım .yorulmazdı bu kadar kalbim
nede ihanetın lugatakı manasını öğrenirdim yaşıyarak hayatı
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
içimizdeki çocuk hep özlemekte. güzel bir yazı olmuş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta