Bahanesi olmaz beklemenin...
Ya beklersin ya gidersin...
Yormadan daha fazla bıktırmadan...
Bizler,hayatın bize acı vereceğini,
Bilipte büyümek ister miydik?
Büyüyerek görmedik mi acılarımızı...
Herkesin payına düşen ayrı acısını...
Acıyla bekledik biz büyümeyi...
Bilmesekte,kötü gözle bakmasakta ...
Konduramaz kimse geleceğine acıyı,
Beklemez kimse acının,hüznün gelmesini...
Oysaki bilseydik...
Oysaki bilseydik,hayatım herkese verdiği birer acı hediyesini...
Büyümek ister miydik?
Hayatın acıyla olgunlaştırdıgıni bilmesek,
Özler miydik çocukluğumuzu?...
Dönmek ister miydik çocukluğa?...
Hep masumlukla,hep saflıkla geçen...
Adı çocukluk olan "KÜÇÜKLÜĞÜMÜZÜ"
Geleceğimizde ne olacağını bilmeden bekleyişimizi...
Çocuk olmak isterdik...
Hep çok sevilen,değer gören...
Küçük olmak isterdik,
Büyüklerin,olgunların bakınca olmak istedikleri gibi...
Kayıt Tarihi : 8.9.2021 14:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!