10.05.2006 tarihinde annesini kaybeden,
Ozan Alkan dostuma...
Kargalar uçuşur başımın ucunda kara kara kargalar
Kaldırımların üstüne kayıplardan çocuk kanı damlar
Dağlamasın ağlamasın da daha ne yapsın dağlar
Yaksın! yaksın ve atsın içindeki tüm savların lavlarını
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
