ÇOCUK KALSAYDIK
Cennet bağlarının dengidir çocuk
Gül ile lalenin rengidir çocuk
Şu yalan dünyanın cengidir çocuk
Keşke cenk etmeden çocuk kalsaydık
Masumiyet onda; saf, temiz,arı
Dürüst ve samimi gütmez çıkarı
Hesap etmez asla kârı, zararı
Hesap etmeyip te çocuk kalsaydık
Kâr tanesi gibi göklerden iner
Bizler sürünürken o ata biner
Yürekleri okur, kem gözden siner
Keşke hep sinerek çocuk kalsaydık
Yüreği yaralı kuşa aşiyan
Meleği düşünme, sen kendine yan
El kadar sabiye bakıyorsak yan
Keşke âmâ, ya da çocuk kalsaydık
AHMET YILDIRIMTEPE
Kayıt Tarihi : 1.6.2019 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Medyada son zamanlarda sıkça karşımıza çıkan ve her çıkışında midemizi bulandırıp, kanımızı beynimize sıçratan sapıklığın boyut atlamış hali olup sadece insanlarda (başka kelime bulamadığım için) rastladığımız çocuk istismarına küçük bir tepki olarak yazdığım aciz bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!