ÇOCUK GİBİYİM
Çocuk gibiyim
Sevince dünyayı avucuma sığdırıyorum
Kırılınca da sessiz bir köşede
Oyuncağını saklayan bir yalnızlık oluyorum
Çocuk gibiyim
Adını duyunca koşmak geliyor içimden
Dizlerim kanasa da umurumda değil
Bir gülüşün bütün yaraları unutturuyor
Çocuk gibiyim
Aşka inandığım için utanmıyorum
Herkes büyümüş hesap yapıyor
Ben hala kalbimle konuşuyorum
Çocuk gibiyim
Gözlerinde kaybolmayı oyun sanıyorum
Kaybedince ağlıyorum belki
Ama vazgeçmeyi hiç öğrenemedim
Çocuk gibiyim
Sarılınca dünyayı durdurmak istiyorum
Zaman büyüklerin icadı
Aşk hala çocukların dili
Çocuk gibiyim
Ama sevdim mi adam gibi severim
Masumluğumdan vuruldum belki
Yine de kalbimi sana emanet ederim
Çocuk gibiyim
Düşe kalka öğrendim sevmeyi
Kirlenmedi hala ellerim hayattan
Canım acısa da
İnanmaktan vazgeçmedim
Yazar Murat şair
Kayıt Tarihi : 21.12.2025 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!