Ne çocuğu kardeşim?
Velet resmen canavar!
O, oldu da tek işim;
Etti yine arzı dar.
Laf anlatmak ne mümkün?
Dinlemez ki anlasın.
Mümkün ise de mümkün!
Fikri olsun tüm nasın.
Çıkmamışsa son deccal;
Zannederim bu o dur?
Varsa malum kaç kem hal;
Şundan eder hep sudur.
Yecüc mecüçtür ya da?
Çünkü normal değil hiç!
Veya azim bir a’da;
Lakin değil o Behiç.
Bakman onun boyuna!
Huyu hınzır huyudur!
Gitmezseniz suyuna;
Adam döven dayıdır.
Takman aklı yaşına!
Korkar ondan maritler!
Hayret etmen boşuna!
Kaçar ondan tüm itler.
İster yağla ister döv;
Onda tavır değişmez.
İster payla ister öv;
Eli önde kavuşmaz.
Böyle bizim afacan!
Hoşa gitmez tavır bol.
Çıksa bile sende can;
Onun yolu aynı yol.
Abdullah Toroslu
07.07.2013-İzmir
Portresini çizdiğim bu hayırsız evlat modeli ne yazık ki ekseriyeti yaka silktiren ve epeyce de çoğalan gerçek bir modeldir ve millete şimdiden illallah dedirtmektedirler. Rabbim cem-i cümlemizin evlatlarını böyle kem huylardan uzak kılsın aminnnnnn.
Abdullah TorosluKayıt Tarihi : 7.7.2013 18:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!