Kız kardeşim Cimcime beş yaşına bastı. Yine de “r”leri yerli yerinde kullanamıyor. Bu yüzden ben evimizin kahraman erkeği Kıvırcık, az kalsın evimizin Korkak Tavşanı ilan edilecektim.
O sabah Cimcime bahçede salıncakta sallanıyordu. Ben ne yapıyordum, şimdi aklıma gelmiyor. Kız kardeşim ansızın bağırarak bize doğru koşmaya başladı.
— Anneee! Bahçemizde ayı vay!
Ayı mı? Ne ayısı? Bahçemizde ayının işi ne? Bizim armut ağacımız yok ki onu yemeye geliş olsun. Bilirsiniz ayılar armudu sever.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta