Doğdun,
Gece kara fırtınalar doğuyordu ocağımıza
Sen kısmetimiz, sen Allah’tan armağansın
Sevinç gözyaşları döküyordum her ağlayışına
Umut ufak ellerinde çırpınırdı
Gözlerin öylesine bakardı dünyaya...
Çocukluğun yokluk sefalet içinde
On beşinde tarlaların kirli bedeni
Yirmisinde zoraki askerliğin en garibi
Seni kör mermiler vurdu çocuk
Gençliğin toy çağında
Oysa kuşlar yeni ötüyordu
Çiçekler yeni yeni sabaha selam veriyordu
Belki de kayıp mayınlara kaptırdın kendini
Oy benim yaralı yurdumun çocuğu
Kaydını düşürdüler senin nüfustan.
Uykularım çığlıklarla bölünür
Bir perde gibi gözlerimdesin
Çocuk
Yolun açık olsun.
17.07.1998
Cuma
Kayıt Tarihi : 8.10.2023 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluk ve mağduriyetlerle geçmiş çocukluklar üzerine bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!