Çocuk Şiiri - Abdullah Keçeci

Korkuyorum yaşamaktan,
Uzaklara dalmaktan,
Oturup düşünmekten korkuyorum.
Hatamı fark etmekten,
Aynadaki çaresizliğimden korkuyorum.
Çekip gitmenden,
Nefesimin dahi beni yalnız bırakmasından
Korkuyorum.
Dahası var,
Düşüncesi aklımda beliriyor ,
Hemen susturuyorum.
Düşünmekten bile korkuyorum.
Bu aralar en yakın arkadaşım ümitsizlik,
Yarın öbür gün, bendimden uzaklaşmaz diye
Ondan da korkuyorum.
Bu karanlığın,
Devamı gelmez zannediyorum, bekliyorum.
Lakin, bir türlü kısalmıyor gece,
Gündüzün beni terk etmesinden korkuyorum.
Korkuyorum,
Korkumu aşmaktan,
Korkmaktan korkuyorum.
En kötüsü de
Kendimden korkuyorum.