Dışarıda yağan karın sevinci olmalı çocukta
Evinin çatısından akan damlalar koynunda
Bir sevinç olmalı damlalar gözlerinden akmadan
Maviliklerde yaşamalıydı kimseden korkmadan
Bir çocuk var ne aç nede tok
Gözlerinde kin nefret yok
Karanlık odanın perdesini kapatmadan
Bembeyaz karın aydınlığında korkmadan
Aç kalmadan yatıp huzurla uyuyan
Bir çocuk rengi dili ne olursa olsun
Yeterki aç kalmayıp doysun
Sokaklarda koşup oynayan
Düştüğünde canı yanan
Bir çocuk bu ağlayan ağladığını söylemeden
Kimse aç kalmasın diye yemek yemeden
Acıları damlıyordu gözlerinden
Ve bir Anne masmavi bir gökyüzü
Karartılmış dünyanın çocuklarına
Güneş gibi bakıyordu gözü
Umut oluyordu dünü olmayanların yarınlarına
Bir çocuk ellerini kaldırıp haykırıyor
Ve gökyüzü kararıyor
Çocuklar yırtacak zulmün karanlığını
Hiç doğmamış güneş uyandıracak
Güzel günlerin sabahını
Ve çocuk mutlulukla yalın ayak koşacak
Yüreği ellerinde gökyüzüne uçacak
Çocuğun yüreği sıcak ayakları çıplaktı
Sırat köprüsünden kanatlanıp uçacaktı
Çocuklar yaşamak sizinde hakkınız
Kirletilmiş dünyada tertemiz yaşamalısınız
19.09.2020
Ferhat Arıkan
Kayıt Tarihi : 23.1.2021 14:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!