Çocuk Şiiri - Ekrem Durmuşoğlu

Yağmurların altında yalnız yürüyen çocuk
Uğraşmana gerek yok göz yaşlarını gizlemeye
Hıçkırıkların, boş sokakların diriliş çağrısı
Aslını görmeye ne hacet,gölgenden mahrum bu şehir
Gecelerin sessiz yolcusu,gündüzlerin kaybıydın çocuk.
Kim bilir kaç kere bastın kırık kaldırım taşlarına
Kim bilir kaç kere çamura battın,dizine kadar...

Dün gece perde aralığından baktığımda sana
Sekerek gidiyordun bir taştan diğer bir taşa
Hayatın bilmecesini çözmüşcesine, gururlu bir edayla
Sevindim çocuk senin adına çok sevindim.