Çobanoğlu Kahvesinde Kış
Yürekler oturur yaşlı, takatsiz
Türküleriyle iner omuzları Çobanoğlu telinde
Gözler ilişmezse de gönüller takılır
Ata’yı Kars’a getiren trenin lokomotifine
Bir daha gelseydi böyle mi olurdu bu kent
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
