Çoban Yıldızı Şiiri - Sinan Kureşoğlu

Dolduğu gibi bosalirken kalbin odaları
Hazla seyrettim yok oluşları
Kilitlerken kapıları
İçeride kaldın
Ondan beridir
Bir hoştur anlamak garip duyguları

Bu bir oda değil
Bir hücre aslında
Önceden duygularımı hapsederdim
Şimdi seni hapsettim zannederim
Ama aslında
Kim kimi esir etti emin değilim

Yanmış bir ankanin
Varlığına bürünmesi gibi
Kavusmalisin varliginla
Hayalin şimdilik burada
Dışarıda kimliğin
Sende çıkıp bulusmalisin yangıninla

Eğer cikarsan dışarıya
Benim gibi hergun izleyeceksin seni
Atacaksın aradan ikilik kinini ..
Peki ya şimdi ölürsem
Biliyor musun nereye gideceğini ?

Tecrübe kalpte kalan izdir
Hızlı cik dışarıya
İzlere basma
Berbat sonlarin mutlu başlangıçları bu izler
Arkana bakma
Bir fıtratın aslına dönmesi gibi
Dönmelisin varlık ocağına ...