Dalgaları boğdu karşıda deniz
Her akşam ağlayan çocuk da sustu.
Her öfkede coşan şiirim sessiz
Çirkince bir adam, gölgeme pustu.
Beyinlerin kara yüzlü mimarı
Saf toprağa işler; kara imarı
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Ufuklar simsiyah, benizler sarı
Kalmadı kalplerde, sevgiden bir iz...
EVET Kİ ÖYLE,
sevgiye sahip çıkmamız dileğiyle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta