Düşün taşın ölç nereye kadar?
Doğurmayacak bu hayat bir insan daha.
Karşılıksız sevenler var amma!
Karşılık veren yok bu aşka...
Silmek istiyorum yüreğimden,
Gönlümden kalbimden.
Bir daha yazılmasın kaderime,
Gerçek olacak olsa bile...
Çok yoruldum inan ki;
Anne baba kardeş yâr sevmekten.
Anla artık kader değil, sevimsizsin sen!
Sil kendini, sil ve yazma yeni baştan...
Yeter artık bir sebep arama.
Yazma, düşünme, sevme bir daha!
Şiirlerde, romanlarda batsın yerin dibine.
Anne baban bile sevmemiş, kabul et artık bunu böyle...
Kayıt Tarihi : 15.10.2023 04:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
