Çıplak ve kuruydu ağaçların dalları
Bir nefeslik canı kalmış
Şu benim yılkı atımın
Son bir kez yemle de gitsin
Senin de gama bürünmüş ellerin yüzün
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Ne garip şeylerdir , o yılkı atları
Hayat gibidir; 'deh' desen gitmez, 'dur' desen durmaz,
Hem, bilmez gideceği yeri,
Hem, lütfedip sormaz...
Çok güzeldi şiiriniz Nimet hanım, haz alarak okudum.
Kutlarım efendim sizi,teşekkürlerim, sevgimle, satgımla,
Ünal Beşkese
Bilirsiniz, doğanın yasası gereği o kuru dallar baharda yeşerir yeniden. Yılkı atlarına gelince. doğrudur. Kışın doğaya bırakırdı babam, başlarının çaresine baksınlar diye. Güçlü olan bahara çıkardı ancak. Güçlü olmak gerek Nimet hanım. Dehlemek de kolay değil öyle.Az mı emek verdi o at bu kapıda?...
Çok akıcı ve tatlı bir şiir diliniz var. Okumak inanılmaz keyifliydi. Kutladım içtenlikle. Saygım, sevgimle...
Hayat bilmiyor ki ., o yılkı atıyla birlikte biter kendi ömrü de...
Neşeler de öyle, kederler de....
Kaleminize sağlık sayın Apel....
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta