Çıplak Şiiri - Esengül Kutkan Yüzbaşıoğlu

nasıl bir kıran
bu yaşanan...

tek tek soyunmada duygular...
medeniyet
en usta terziydi hani
hani vicdandı aynalar
sözde
yaşam eşitti tüm canlılar...

belli
yaşlanmada Anteros
görmez oldu gözleri
beynin keşfedilen her hücresi
insanlık adına
insanlığa kıran...

ilkeldi önceleri insan
vahşi ve çıplak
tek yaprakla örtündü duygular
geceler güneşi bastırdı
bebeğin emdiği süt
helal süt
haram gibi saklandı...

yalnızlığına giyindi insan
gözlerle duygular
giysilerin ardına takıldı
en çok da
kuşlar
yıldızlar
çiçekler öksüz kaldı...

şimdi
Hades bile ağlarken
tek tek soyunmada duygular
ama bu kez
vahşi ve çıplak olan onlar
birbirinden kopuk
kaypak
ve yaban...

nasıl bir kıran
bu yaşanan...