Çıplak kentlerin bakire kadını,
nerelerdesin?
Bak, virüs almış başını gidiyor,
sokaklarda in cin top oynuyor,
işsizler sınıfı evinde açlık salgınına yakalanmış.
Hani her cumartesi sahile gidecektik?
Senin yokluğunda bak, katiller baba oldular.
Nerede kaldın kadınım?
Sırf tepkisiz kalışın sebebi, bebeklerin sahile vuruşu mu?
Ne sen anlıyorsun beni,
ne de mono yönetim sevgilim.
Ne bahar geliyor,
ne de sen.
Acaba sen de doğa gibi tatilde misin?
Sana da ücretsiz izin verdilerse, vallahi ayıp etmişler.
Bu arada sana da SMS geliyor mu?
Eğer senden de bağış istedilerse,
onların adına özür dilerim.
Geçen dostlar söyledi, cehaleti terk etmişsin.
Beni almadan bavulunu toplayıp nasıl İskandinav ülkelerine gidersin?
Hani birlikte üç maymunu izleyecektik?
Canın sağ olsun kadınım, ben senin yerine de kanarım.
Söylemeyi unuttum adaletim:
Maskesizler topluluğunu en iyi şekilde anlatamadıysam,
affet sevgilim.
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deprem, pandemi, işsizlik, kadın cinayetleri,
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!