Çıngı Şiiri - Ahmet Günbaş

Uc uca çıngılarını seviyorum senin
Küllerimi ayartıyor yeşerttiğin kor
Derken bir sıcaklık keyfi çıtırında
Memelerin pörsüyünceye kadar emzirdiğin
delişmen şarkıların dünyayı dolaşıyor

Alkımından soruyorsun alı moru
Koluna giriyorsun her bozgunun
Mağrur askerler besliyor elinin hamuru
Çarkları kırılmışın, ağır yolcunun
erimi dirimi senden soruluyor

Eşkin atlarını özlüyorum, toz bulutunu
gecede çift yürek kükreyerek...
Haklısın hiçbir yere yetişilmiyor
Haklısın her şey yarım ve ürkek
hele aşklar yarımsa hayat çekilmiyor

Harflerini sayıyorsun en küçük darbede
hangi sözcüğü yoklasan kan-revan
Rüzgârın vurulmuş alnı kabağından
Her gün bir güvercin ölüsü eşiğinde
sürgit susuluyor, umursanmıyor

Ah, bu telaşböcekleri bizi öldürecek
Dişleri keskin canavar boşluk
inandıracak herkesi tuzun koktuğuna
Düş pazarları kuruyorsun yok pahasına
Engellerin tırnaklarını yiyor

Uc uca çıngılarını seviyorum senin
Küllerimi ayartıyor yeşerttiğin kor
Yıldızlar serpiştiriyorsun ıssız göğüne
gün be gün fenerinden umut kesilmişin
Öpe koklaya miladını parlatıyor

Denizsuyukasesi / Nisan-Mayıs-Haziran 2009