Çınarım benim Şiiri - Gül İçel

Sevgi tarlama ektiğim tohumdun.
Hep sevgimle suladım,
Parlayan güneş destek oldu.
Filizlendin, hassastın.
Rüzgar kurutup,
Güneş kavurduğunda.
Göz yaşlarımla suladım,
Dudaklarımla nemlendirdim seni.
Dirildin,serpildin.
Gönlümle sera oldum sana.
Zarar veremedi ne fırtına,
Ne de kasırga.
Filizler dal dal oldu.
Dallar tomurcukla doldu.
Sığamadın seraya.
Dedin; Anne aç üstümü
Meltemin hışırtısını hissetsin yapraklarım.
Bırak rüzgarla, güneşle ben uğraşayım.
Bak annem ben kocaman bir çınarım.
Sırtını daya da gövdeme.
Gölgemle seni ben koruyayım.

GÜL İÇEL

(oğluma)