Kimi zaman memleket sevdalısı ben,
kimi zaman gezme arsızı dizelerim,
dolaştı bir uçtan diğer uca şu canım ülkeyi,
doyamadık..
Yalın,sade ve çıplakken o kadar güzel,
o kadar masumsun ki..
Çevrelerini kuşatıp,
insanları sımsıkı sarıp sarmalayarak giydirenin,
sen olduğun düşünülür her zaman..
Oysa;
Kuyruğunu titretmiş cesaretsiz sözcükler,
çulsuz bir kalem..
Ne söyler,
ne yazar yokluktan başka.
Dön dolaş dönme dolap,
Aynı sözcüklerden biri iner,
Husumet falan yok aslında aramızda.
Kurumasına bir türlü izin vermedikleri,
ıslak hüzünlerim yüzünden
bu yağmurlu havaları sevmeyişim..
Ne zaman,
ki zaman hazan..
İliklerine kadar kurumuş,
beti benzi atmış, sararmış bir yaprak.
Fettan,işveli bir rüzgarın,
cazibesine kapılıp düşer peşine..
Yıllarca yetecek kadardı.
Kendime inancım,insanlara güvenim,
ne bilirdim;
Onların da bir gün tükeneceğini,
gençliğimin böyle birdenbire gideceğini,
umutların bir gün terkedip,
Duyanlar duymayanlara haber versin.
Gönlübol lokantasında,
bol kepçe dağıtılıyor aşk..
Romantizm diz boyu,
sevgiler amade masanın etrafında..
Üstelik çigan da adisyona dahil.
Aynı hava aynı su
Aynı güneş aynı gökyüzü
Beraber ıslandık sırılsıklam
Aynı yağmurun altında
Birlikte büyüdük
Gün oldu beraber küfür ettik
Biraz kendini beğenmişlik,
biraz çekememezlik..
Adına ne dersen de..
Bekleşir durur yüreğimin farklı odalarında,
kalemimin bile bir türlü barıştıramadığı,
birbirine dargın,kavgalı iki şiir..
Sevmeyi özledim dostlar.
Bir canlıyı,
..........bir çiçeği,
Hatta;
Bir taşı elime alıp
Ne kadar güzel demeyeli yıllar oldu..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!