Nefes almak mı
Boş verin onu unutalı çok olmuştur
Alıyorsam bile hissetmiyorumdur
Hissediyorsam da hatırlamıyorumdur
İki arada bir derede geçiyorsa hayat
Suçu benimiydi sanki
Sakıncalı insan olmak
Kendi içimin baharında
Samanlığın sarı zarflarında
Cinayetimin anahtarı saklıydı
Ölümler belki bayramdı
Anlamamak ayıp mı
Ağlamak suç mu diyecem
Demek bile istemiyor insan bazen
Sebepsiz yere yürek kırılması
Ellerimde ufalatıyordu zamanı
Deli kanla dolu damarlarımdan
Nehirler vurur yüreğimi
Yağan yağmurlarımdan ıslanır
Yosun tutar duvarlarım
Ezilmek mi yitik iklimlerde
Sarı sabır zamanlarında
Yada kandırılmak mı
Zamanın içinde yaşıyoruz diye
Kime kızsan
Kendini yontuyorsun
Bütününden kan damlatarak
Yada özünü yüksek ateşte
Kaynatıp damıtarak
Bir yerlerde kendimi kaybettim
Bulana kadar çok yolum
Durulana kadar çok acım olacak belki
En azından geride garipte olsa
Cılız bir adım kalacak
Kayıt Tarihi : 4.3.2005 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!