Çilek Yılı Şiiri - Bahattin Çakılkaya

31.12.2015
Aralık’ta dikilirmiş Marmara’da çilekler
Mutlaka beklerim baharda gelin
Çilekleri boruya diktim çocuklar
Sizler tadına bakarsınız, bizlere kokusu da yeter
Mutlaka ama mutlaka beklerim çocuklar

Çilek yorgunuyum yılın son günü,
Şükür tırnaklarımda sadece toprağın kiri
Buram buram tütüyor fincanın içinden
Etiyopyalı ya da Brezilyalı emekçinin teri
Düzgün dilli, düzgün dişli, şık giyimli spikerden
Buz dağının görünen kısmını, haberleri izliyorum
Ne yazık, ah ne yazık zamansız yitip gidenlere
Sizi öldürtenler bu yılda paylaşamadılar dünyayı
Önümüzdeki yıl devam edecekler işlerine
Yani şansımız yaver giderse
Mutlaka ama mutlaka beklerim çocuklar

Ne kadar utanç verse de insanlığın geldiği son nokta
O kadar da gurur veriyor bilimin ulaştığı en üst nokta
Acaba, Philae ya da Voyager yeni bir dünya bulur mu?
Açıkçası sizler büyüyene kadar
Ben bulmalarını istemiyorum
Bulacakları dünya bizden geriyse
Birkaç damlada petrol varsa topraklarında, vah hallerine
Birde ileriyseler, vah halimize
Hemen varacaklardır tehlikenin farkına
Yerde binlerce yıldır süren katliam
Gökten kaç gün sürer acaba?
Yani çocuklar şansımız yaver giderse
Mutlaka ama mutlaka beklerim çilek yemeye

Bahattin Çakılkaya