Bakışın…
Harman yerine düşen
Çıngı gibi düştü içime.
Yanarım…
Ağırdan ağıra sesiz sedasız.
Bakışın;
Beyoğlu’nun Orta Yerinde
Galata, Taksim arası Beyoğlu
Beyoğlu’nun ‘orta yeri sinema’
Sinemaysa sinema, bundan ona ne;
Yaşı beş bilemedin sekiz,
GÜNLER VARDIR…
Gün vardır nefret edilesi,
Geldiğine gittiğine
gün vardır tapılası
her bir saniyesine kurban olası
Gün vardır kurşun
yaşarım sevdamı
bir ben bilirim
bir sen
bir de
ayın karanık yüzü
firari eskiyayım
Dağlarda bir gerilla öldü,
Kuşlar ötmez oldu
Köyler tutuştu ,
yandı, birer birer
Bir Kürt kadının
Zılgıt ı
Barış;
Yenilen en helal lokmadır
İçilen en berak sudur
Alınan en temiz nefesdir
Gidilen en doğru yoldur .
AĞLADIM
Dağlarda bir gerilla öldü,
Kuşlar ötmez oldu
Köyler tutuştu ,
yandı,
BEN ÖTEKİLER DEN İM
Ben ürkek bir tavşanım
Yakılan orman içinde
Ben bir Kürtüm
Konya'daki kurşuna dizilen
Yedi Kürtten biri
Bırakın oynasın çocuklar!
Ücretsiz büyüsünler
Islık çalmayı öğrensinler
Dünyaları onların düşleri olsun
Verin onlara kırmızı çocukluklarını Sonsuza dek sevmeye zamanlari olsun .
Düşmesin hiç bir çocuk muhaceret
bıraktım kendimi
Gecenin dingin sessizliğine,
Ay yüzünü çevirdi üzerime.
Işığı bade oldu,
İçtim kana kana,
Sarhoş oldum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!