Çıkmazlardayım Şiiri - Saliha Kaşkır

Kimse soğutamaz seni içimde,
Fitili bitmeyen bir kandil misali
Yavaş yavaş yanıyorsun yürekte...
Gel gör ki;
Sensiz gamdayım, şaşkınım,
Ağlamaktayım...

Ayçiçeğinin yönü güneşi gösterir ya;
Yönümü yitirdim!
Aşkındayım...
'Elveda' dedi güneşim bana,
Karanlıktayım...

Yol üstü uğrasaydın bir gün düşlerimize,
Boynu bükük o gülünü koklasaydın bir.
Eskiden ne vakit baksam, gülümseyen gözlerinle
Okşasaydın yüreğimdeki o kimsesiz çocuğu.
O vakit şeffaf bir aydınlıkla, semaya açılırdı ellerim,
Ruhum yükseklere doğru kanat çırpıp şükrederdim...

Bağ bozumlarında filizlenip de bazen,
Asma dallarımda sallanırdı üzümlerim.
Yum gözlerini bir an,
Düşer ellerine tane tane esmerin.
İnsanlar içinden kurtul da bir zaman,
Gözünde yüzüm başbaşa kal.
Kulakların dilsiz, dudaklarında lal,
Beşikten başlayıp mezara bir köprü kur.

Ağır varlığımı yüreğinde her an hissedeceksin!
Ben mi delicesine sevdalardayım,
Sen mi sahiden duygusuzlaştın?
Dünya bir yana, ben bir yana iken
Öyle yalnız kaldım ki bu koca şehirde,
Çıkmazlardayım...