**Çıkış Şiiri - Han Danca

Prensesin kanadından
Bir kan damlası süzüldü
Susamış dudakları
Toprağın kana doydu
İnsanlar o devirlerde
Ölmeyi bir yana koydu
Yüzlerce yıl yaşadılar
Genç kalarak yaşlandılar
Devler ülkesi
Gerçeğin sesi
Duyulur burdan
O prensesin
Son nefesi
O günden sonra
Ölüm başladı
Tembellik bitti
Bilim başladı
İnsanlar en çok
Yüz sene yaşadı
Çünkü yaşandığını
Unutmuşlardı
Haydi dönelim biz de geriye
Gitmek için yıllarca ileriye
Titresin ölüm artık
Tutulmuş gibi zemheriye
Yaşam hakkını bıraktık
Biz daldık tembelliğe
Genetik bağlarımız
Sağlamdır ağlarımız
Yeniden aktif olur
Kalırsa sağlarımız
Yüzlerce yıl yaşadı
Zamanında insanlar
Her an savaş ve ölüm
Yenilmediler gülüm
Zaman hep bölüm bölüm
Uyandığın yere bak
Orada çıkış
Niyet et sen de
Uzun bir hayata
Bir daha göremezsin
Böyle devri hayatta
Çıkış var
Zamanın içinden
Binlerce an var
Sürüklen peşinden
Boyutlar sınırsız
Sayısını Rabbim bilir
İlim istersek eğer
Eminim ki verilir
Zaman gerilir
Önümüze serilir

(09/04/2007 HAN DANCA)