Çıkış Şiiri - Ali Adnan Mümin

Sükûtun çığlıkları kemirdi beynimi ve zifiri karanlık uyandırdı beni karanlığımdan.

Gecenin merkezinde buldum bedenimin acziyetini,ılık ılık esen yokluk utandırdı beni varlığımdan.

Kapalı kapılar açılmasa da aralandı biraz ve kendime gaye edindim:Gayem kapıları açmaktı sonuna dek...

Teslimiyeti kabul ettim koşulsuz,karşılıksız...

Ve uyandım gecenin en acımasız anından
Gündüzüme kavuştum...

Paslanmış kanatlarımla huzura uçtum...