Çıkardın Şiiri - Fatih Dumbay

Yolun yarısına gelmişken ömür
Toy çocuk misali yoldan çıkardın
Sanki her sözün şu gönlüme emir
Gönlüm emir eri kuldan çıkardın

Yerinde durmayan bir deli taydın
Bir kere söz verdin bin kere caydın
Beni sarhoş ettin kendinse aydın
Ateşe düşürdün külden çıkardın

Oyuncağa döndüm senin elinde
Sana kalsın dikeninde gülünde
Zerre akıl bırakmadın delinde
O aklı başında halden çıkardın

Aşktan yana her an zayıf çalıktım
Öyle şaşkın öyle saftım alıktım
Aşkın ile sudan çıkmış balıktım
Deryalara attın gölden çıkardın

Sensiz günlerimi silip geçerken
Aşkınla bağrımı delip geçerken
Aklımı başımdan alıp geçerken
Beni mecnun ettin çölden çıkardın