Ah İstanbul ne büyülü bir şehirsin
Yıllardır seni görmek için
Var olmuşum gibi hissediyorum
Uzaktan bakarken söylüyorum bunları
Ya sana gelsem ne olur?
Aşk;
Şuursuzca etrafa bakınmaktı,
Geceyle gündüzü karıştırmaktı,
Fezada seni ararken kaybolmaktı...
Ellerini tutunca çocuk olmaktı.
Gel alnımın yazısı
Gözüm arar durur seni
Çıkmaz sokakların
Yanıp sönen ışıkların arasında
Gel alnımın yazısı
Uğruna değişen yüreğim
Tanımaz oldu aşkı
Tüm hislerden uzaklaştı
Ve bir sarmaşığa dolaştı
Akıl ve gönül birbirine karıştı
Bir gün son şiirimi yazacağım
Senin adına
Fakat ne ben bileceğim
Ne de bu satırlar
Belki yalnız kalacaklar
Senin beni bıraktığın gibi
Seni unuttum derken bile
Unutmadığımın farkındaydı bu kelimeler
Kalbimizi kırmasaydı gidenler
Nasıl sığacaktı bu kederler
Alışmak lazımdı bazı bazı
Bir adam bir kadını sevdi
Ben oldum
Büyüdüm kendime yaş verdim
Günü geldi kardeş edindim
Yoluma yoldaş edindim
Kâh güldüm kâh üzüldüm
Sahte aşklardan mazeret
Bulmuş tüm sevgiler,
Söyle bakalım sen ne harcadın
Benim uğurumda gücenmeden
Saf bir çocuktum ben ,sen yanımdayken;
Sonu bilinen bir başlangıç
Ne kadar haz verir ki insana
Geçici zevkler ve hisler
Hepsi bir sonun başlangıcı
Ulaşmak istediğin şey nedir?
Korkuyorum seni sevmekten
Sorma bana sebep neden
Varsa biraz sadakatinden
Bir zerre de bana harca gitmeden
Bahaneler avutsun seni
-
Seda Ses
Tüm YorumlarÇok etkileyici şiirler. Başarılarınızın devamını dilerim :)