Cihat Adleyba Şiirleri - Şair Cihat Adleyba

Bugün bahar bayramı, yeşil en doruğunda.
Duygularım bu mevsim, yoğunlaşarak artar.
Şairliğim şahlanır, konum sen olduğunda.
Kalbim bir başka çarpar, nabzım bir başka atar.

Seni düşünüyorum, gecenin bu vaktinde.

AFET AFETSİN
ilk defa,ilk bakışta,vurulduğum ilk kadın.
Şiirin başlığını,o yüzden koydum AFET.
Bu başlık bundan böyle unutma senin adın.
Sende bütünleşmiştir,asalet ve zerafet.
Dünyamı alt üst ettin,ah ah vallah afetsin.

Tanrım seni öyle bir, öyle bir yaratmış ki.
Bu kulum benim sana, bir lütfumdur buyurmuş.
Tenine öyle bir tat, öyle bir renk katmış ki.
Benimkini topraktan, seni nurdan yoğurmuş.

Göz refleksim bozulsun, bir daha kapanmasın.

S E T E N A Y
Ne bir damla suları,ne bir lokma aşları.
Sanki suçlular gibi,öne eğik başları.
Ayakta kalmak için,kaç nesil savaştılar.
Canları pahasına,ne engeller aştılar.

Eskişehir’de bir köy, güzel, küçük ve şirin
Köye yeni geliyor, telli duvaklı gelin.
Cemiyet toplanmıştır, çalınır mızıkalar.
Rinna çalıp oynarlar, delikanlılar kızlar.

Gençlere büyük fırsat, sevdalılar sevinir.

Kollarımı açarak, sevgimi izah etsem.
Ne kadar gerdi isem, arkada kavuşmadı.
Bilmiyorum hangi söz, hangi dille belirtsem.
Seni anlatacak dil, dünyaya ulaşmadı.

Ne Türkçe, ne Almanca, ne de Abhaz lisanı.

Hep doğruyu dedin de, bir gün gönül mü aldın?
Kaprisli kadın diye, şiirde geçti adın.
Yüzüme hiç gülmeyen, sevmekte cimri kadın...

Zıt kutuplu bu sevdam, kaç yıl sürecek böyle?
İçinde ''seni'' sözü, olan bir yalan söyle.