Cihat Şiiri - Osman Erdoğmuş

CİHAT

Ne kadar sebep varsa oluşturmaktır cihat.
Allah ile insanı buluşturmaktır cihat.

İmanın yüreklerde neşv-ü nema etmesi,
Bülbüllerle gülleri kavuşturmaktır cihat.

Kanayan yaraları, gözden akan yaşları,
Merhamet deryasıyla karıştırmaktır cihat.

Yetim başı okşayıp, tebessüm dağıtarak,
Güzelliği ahlakla yarıştırmaktır cihat.

Yürüdüğün yollara dikenler de serpilse,
Nefsini zorluklara alıştırmandır cihat.

Meslek, meşrep, tarikat ne kadar hizip varsa,
Kardeş kavgalarını yatıştırmaktır cihat.

Zorluklar karşısında sabırla direnerek,
Belayı, musibeti savuşturmaktır cihat.

Elinde ne var ne yok hiç tereddüt etmeden,
Son kuruşuna kadar bölüştürmektir cihat.

Toplum içerisinde günaha batmışları,
Kurtarmak için metot geliştirmektir cihat.

Allah verdiği canı hiç tereddüt etmeden,
Gerekirse ölümle barıştırmaktır cihat.

Bazen at sırtlarında, savaş meydanlarında,
Sevgiyi gönüllere ulaştırmaktır cihat.

İlim ahlak yolunda aklını ve fikrini,
Son noktasına kadar çalıştırmaktır cihat.

Allah’a hakiki kul, Resüle halis ümmet,
Olsun diye neslini yetiştirmektir cihat.

Maddi, manevi gücü Allah için sarfedip,
Hizmette benliğini aşabilmektir cihat.