Ömrüm izlemekle geçti lalelerin savaşını
Güllerin uzanan elleri kanatışını
Ve de sevgi uğruna yaprakları kopartılan papatyaları
Koca çiçek bahçesi dünya içinde alayı
Üzerime vazife değildi uzaktan izlerdim olanları
Sar tekrar geceni gündüzüme
Bir tam gün olalım seninle
Gözlerimde eskiyen sağnakların yerine
Yeşiller filizlensin bebeğinde
Kararları karalara bağlamadan evvel
Bazı soruları yalnız Tanrı cevaplayabilir
Yine de yanar mıyım o kızıl ateşlerinde
Bir cevap bulabilmek için kendime
Kesip hayatımı gelsem yörüngene
Özgürlükle kutsanmış tek varlık olmanın ağırlığı
Artık karnım ağrımıyor anladım iyi değilim
Güneşin bile gelesi yok gündüzlere
Ay isyan ediyor artık kendi ışığım diye
Gökyüzüne baktığımda anlaşırdık oysa
Şimdi yıldızlar bile karanlıkta
Keskin bir yalnızlık yağıyor üstüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!