Ne yapabilirsin ki,
Yüzü bile hatırımda değil.
Bazen hatırlar,
Unuttuğum için ağlarım.
Ne yapabilirsin ki,
Ona ben mi gitmeliydim?
Öpse miydim peki?
Sarılsaydım ona mesela,
Bana geri sarılır mıydı?
Ne yapmalıydı?
Bazen ne yaptığımı bilmem.
Öyle boş boş yaşıyoruz işte.
Üzülürüm,
Üzülmem,
Gülerim,
Ağlarım,
Bir sevgilim olsun,
Gözleri kara,
Gözlerine bakınca tüm denizleri görebileyim.
Bir sevgilim olsun,
Ela gözlü olsun,
Parasız yaşasam olmaz mı?
Beş kuruşsuz?
Sürünsem açlıkla?
Olmaz, olmaz.
Tabi ki olmaz.
Sen iyi yerlere gel ki,
Uyumak istemiyorum bu akşam,
Boğazı hissederken gözlerim.
Uyku bile tutamaz beni bu akşam!
Tüy kadar özgürüm şu dalgalı rüzgarda.
Bir tek Ay’ın sesi,
Boğazla konuşması.
Yazıyorum yazıyorum,
İşte gene yazıyorum.
Kendin için değil,
Onun için değil.
Bana kalsın,
Sana değil.
ah yine gördüm onu.
görmez olaydım
gördüğüm anda damarlarımı tıkadı
“Yangın var!” çığlıkları
kulaklarımı sardı
tenim ürperip
acı var acı
yarının acısı
yarının o günlük rutininin karısı
tekrar eden aynılıkların aynası
‘bir günden iki tane satıyorlar’
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!