bu şehirden giderken
kirpiklerine yaslanıp gözlerini seyretmeliyim
yanağına düşmeliyim oradan
ve dudağının kıyısından
yüreğine
bir palyaçonun gözyaşlarında boğ beni
öldürmeden de gitme
makyajı bozulmuş bir hayatın yanına
ve unutma
öldüğümde açık kalan gözlerimi
kapatmayı
senden
buruşuk
ve kirli
üstelik bir beden büyük gelen
yaşanmaz bir hayattan başka
ne kaldı ki geriye
sana intihar ettikten sonra geleceğim
gözlerimi yuvalarından çıkartıp öyle bakacağım işte
öznesiz kalan gözlerine
Bir çırpıda geçeceğim dudaklarından
sonra sana elveda diyeceğim
Bir mum gibiyim avuçlarının içinde
Parmaklarının arasına sakladığın
Üfleyince söneceğimi bildiğin halde
Sönmesin diye gözümün içine baktığın.
Bir mum gibiyim avuçlarının içinde
odamın duvarlarını neden başka kadının resimleri
süslüyor, ne zaman çıktın hayatımdan, ne zaman bitti
bu rüya, kim bu duvarlarımı süsleyen kadın, ne zaman
girdi rüyama, nerdeyim ben ve nerdesin sen, kim bu
saçlarımı okşayan, kim bu tenimde gezinen, kim bu
sana benzeyen kadın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!