Çiğtanesi Şiiri - Tuncay Kıroğlu

Küçücük bir fidandım ben
Her sabah güneşe dönen yapraklarım vardı
Bir sabah soğuk bir el dokundu yüreğime
Anlaşılan bir çiğ tanesi ziyarete gelmişti bu yalnız yüreği

Güneş yeni yeni açıyordu pencerelerini dünyaya

Hava soğuktu,
Hemen yapraklarımın arasında bir yer açtım çiğ tanesine
Sanırım üşüyordu
Titriyordu yüreği
Ve
Hiç açılmıyordu adını koyamadığım o gece rengi gözleri.
Birden onu kaybetmek korkusu sardı tüm köklerimi.
O dimdik gövdem toprağa değiyordu artık.
Sonra bir ışık belirdi yapraklarımın arasında
Artık her şey bitti dendiği anda.
Ve işte
Bir gecenin aydınlığıyla gözlerime bakıyordu sessizce
Yavaş yavaş kalbime iniyordu bakışları.
Birden ellerini tuttum yapraklarımla çiğ tanesinin.
Başını yere eğiyordu
Sanırım artık o da beni seviyordu.

Aradan günler geçmiş.
Biz farkında değildik.
Artık kocaman bir çınar olmuş yüreğim.
Yapraklarım sayısını katlamış.
Köklerim uzanmış alabildiğine.
Her şey değişmiş A’dan Z ‘ye de bir bakışların kalmış aynı.
Dokunuşların halen içimi titretircesine derin.
Sevgimiz büyümüş
Uzanmış yapraklarım gibi uçsuz bucaksız maviliklere.

Sen o küçücük çiğ tanesi,
Bir devsin artık o küçücük yüreğimin tek odasında

Ve sakın unutma olur mu?
Aslında senin için her şey olan, her şey sandıkların bittiğinde başlarmış