Kaldırımın bir kenarında yüzü karma karışık bir çocuk
Belli ki hayli zamandır orda oturmaktaydı, üzgün ve sessiz
Koca şehir üstünden geçmekteydi, üstelik umursamaz ve ilgisiz
Bir isteği vardı sanki gözlerinde ki anlam belli belirsiz
Durdum sordum çocuğa, adın ne diye, adım dedi çaresiz
Birden yıkıldım oracıkta sanki dünya durmuştu süresiz
Çocuk bıraktı beni, git başımdan der gibi bakmaya devam etti
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum