Çığlık Ezgisi Şiiri - Derya Kızılgöz

Mühürlenmiş dudakların
Dokunduğu tende iz
Gönlün kuytularına gizlenmiş
Kaçkın tabiatın sukuneti ile açılır
İncecik hançer sokulmuş
Göğüs kafesinden acı soluyarak

İçe akan şarabın gazabından korkarım
Koru beni eyyyy tanrım
Vahşetin doldurduğu her çığlık
Ölülerin şikayeti
Yaşama şiddet içiren
Zalimlerden çaldığım ateş
Hakkım sandım
Koru beni eeeey tanrım
Kuşatmadayım

Hüznün toprağı bezediği gazellerde isyan
Taht kurulan otağı savuran yeledir
Hazan oku değmiş asırlık dallarım
Bekler ilk yazdan önce
Güneşe kurulu vaktini

Yol ver bana eeeey tanrım
Tutulmuş dimağım
Mührün dokunduğu tende iz
Dudaklardan başlayan derenin berrak akışı
Yeşil vadiye ulaştığında kutsanırım

Boğazıma dek yükselen duman
İçimdeki çağ yangını
Gözlerime vurmuş
Alevin dilidir bakışlarım
Uslandır beni eeeeey tanrım
Hezimetten taşkınım

Sırtımdaki cüppenin lekesi sarı
Ne yandan bakılsa yasaklıdır
Cüppesinde sarı lekesi olan
Miladı olmayan gerinin son kurbanıyım
Uslandır beni eeeey tanrım

Boğazıma dek yükselen duman
İçimdeki çağ yangını
Umudun düşü koşturduğu
Sonsuzluğun
Tel örgüsü
Zorba kafes içinde
Aydınlığın çırasıyım