Çığlık Şiiri - Hüseyin Muşmal

Çığlık
Bir haber duyulur bir çığlık sessiz,
Belki bir yaz günü, belki kimsesiz,
Kalınca bedenim artık nefessiz,
Kefenin içine bir koyan olur.

Dünyanın gerçeği ne çare buna,
Gelirim demez ki ah ölüm bana,
Azrail çökünce ansızın cana,
Yedime, kırkıma bir uyan olur.

Birkaç dostumun yaşlı gözleri,
Bir iki komşumun düşer yüzleri,
Kimseye demeden o son sözleri,
Hatrımı bilip de bir sayan olur.

Malım da mülküm de etmez ki fayda,
Hükmü yok otursam köşkte, sarayda,
Belki bir haftada, belki bir ayda,
Üç günden sonra da bir duyan olur.

Eşref’im bir sabah, belki gece de,
Ölmüş diyecekler Muşmal Hoca da,
Anacaklar beni üç beş hece de,
Çok iyi adamdı, bir diyen olur,
Helvamı keyifle bir yiyen olur.