Çığlık Şiiri - Esma Atalay

Çöp.
Çöplük.
Çöplüğün içinde bir çığlık.
Çöplüğün içinde umutlarım...
Çöplüğün içinde,
Çığlığı bırakanın canı...
Canından olanı atanın vicdansızlığı!

Gazete manşeti.
Okudun, üzüldün, acıdın...
Belki sımsıkı sarıldın çocuğuna
Belki sinkaflı bir lâf ettin doğurup atana.
Ve bitti.

Çöp.
Kaç kere canımı yaktı bu haberler
Kaç kere anlamaya çalıştım
Nasıl, neden bu terkedişler...
Çöplük içinizde birikmiş
Masum canları atmayın çöplere.
İçinizin pisliğini arındıramaz,
İki yumuk eli yakanızdan atamazsınız.

Çöp.
Çöplük ve çığlık.
İçinde benim umutlarım...
İçinde doğurup atanın vicdansızlığı!