Çığlıkları yankılanıyordu kaldırımlara kadının
Ben fahişe değilim
Oysa ne kadar çok geçmişti
Küfürbaz sokaklarından hayatın
O kadar çok ses vardı ki, niyeti açlık
Ve karşılığı acılı bir çığlık..
Kaldırım yosmalarına takılan onca göz
Boşu boşuna..
Kadındık, kandırıldık
Kadınca hayallerimize yol aldık
Bir gün gene
tükenirken düşlerimizin çaresizliğinde
Kaldırımlarında sabahladık yalnızlığın
Ve kötü yazılmış kaderimize inat
bastırılmış bir çığlık olup yankılandık
Ben fahişe değilim.....
Boşu boşuna..
Kayıt Tarihi : 30.11.2009 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Adı olmayan Kadınlarımıza....

Anlayana...
Her birimiz anne şefkati gördük
Kadınların kucağının sıcaklığı ve şefkatiyle büyüdük...
Bizlere abla, kız kardeş oldular...
Can yoldaşı eşlerimiz oldular...
Canımızdan can verebileceğimiz
Saçlarını koklamaya kıyamadığımız kızlarımız oldular...
Kadınlarımız
Değerli varlıklarımızdır
Anlayanlara...
Adı olmayan kadın yoktur
O kutsal insanın adını farkedemeyenler vardır yalnızca.
Kutluyorum güzel dizeleri...
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (2)