Yel değirmeni nasıl döner
Usul usul hiç ses çıkarmadan
Bazen de karanlığı yırtan çığlık gibi
Bir ses çıkarır
Dur ben o çığlıktayım
Haykırıyorum, durmadan avaz avaz
Ağaçlar, kimsesiz otlar, yırtıcı hayvanlar
Aldırmıyorlar bana
Tepki eğilimi dahi yok
Ben susmuyorum, çığlığım yankılanıyor
Hür ağaçların arasından
Neferi olmuşum kronik yalnızların
Ta ki hayattaki son nefes tükenen kadar.
Kayıt Tarihi : 6.6.2002 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!