Çığlık 1 Şiiri - Recep Uluçay

Şimdi uzaklardayım
Anlamım kalmadı artık
Ruhumun yakınındayım
Tenden vareste kaldık.
Ses ve sessizlik arasında
Ne sesim ne sessizlik
Dökülen dudaklarımdan
Ne tam sayılır ne eksik.
Arıyorum karanlığı
Gecenin koynunda
Bir ölüm siyahlığı
Kaplamış beni oysa.
Bir örtü gibi sarın
Ayı ve güneşi
Gözbebeklerimi artık
Ay ve güneş sayın.
Büyüterek nefretimi
Yürüsem bilinmeze
Alev olup ateşte
Yaksam bu tenimi
Ve İçmek kederimi
Mümkün mü tek kadehte.
İşte mevsim sonbahar
Yaprak yaprak dökülürüm
Bir sabah yeli olur
Kendimi savururum
Şimdi uzaklardayım
Uzaktan biraz yakın
Yani dudaklarındayım
Hasrete yazgılı adım
Ellerim daim tetikte
Kalbim duvarlara korugan
Koşuyorum tümsekte
Aynalar kör olur bakışımdan
Fersah fersah uzaktayım
Tenimden ve ruhumdan
Ayrılığa yakın duraktayım
Celladım oldu zaman
Dehliz dehliz karanlık
Vaadet bana Rabbim
Zifirden acı azık
Olsun benim nasibim
Şimdi uzaklardayım
Unutmak için kendimi
Tüm hatıraları yaktım
Başta öz kalbimi

2025 EKIM