Gözümde tütüyor nazlı Çiğdem’im,
Yüreğimde aşkın dumanı tüter.
Sensiz geçen günler sanki bir demim,
Her an beklerim ki yolların biter.
Ne zaman uzaktan sesini duysam,
Gönlümün bağına baharlar gelir.
Bu aşkın yolunda canımı koysam,
Sevdana adanmış yollarım deler.
Ayrılık rüzgârı yaman eserken,
Bırakıp gittin ya beni ellere.
Hasretin hançeri kalbi keserken,
Düştüm ben çaresiz garip dillere.
Gül yüzünü görmeyeli kaç zaman,
Ne tadım var ne de tuzum kalmıştır.
Sensiz bu dünyada olmaz ki aman,
Sanki her bir yanım viran olmuştur.
Gelsen de bu dertli halim görsen,
Ağlayan gözyaşım sel olup aksa.
Bir tatlı sözünle derdime girsen,
Yüreğim seninle yansa da aksa.
Turhal der ki: Gel ey yârim, ey canan,
Bitmesin bu aşkın yanan ateşi.
Seninle birleşir bu fani cihan,
Sensiz bu dünyanın yoktur neşesi.
Hüseyin Turhal
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 07:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!