Kışın sonu baharın ilk neşesi,
Toprak ana yavaş yavaş uyanır.
Kar kalkınca dağların gür sesi,
Gözüm seni görse hemen boyanır.
Sarı, mor, beyazla donanır dağın,
Güzellikler yayılır her bir bucağa.
Ne hoş kokun var, ne de yaprağın,
Lakin bahar müjdesi elden ele bağrım.
Gönül arar, gözler seni ister,
Kimi yaylaların, kimi ovanın.
Çoktur senin gibi dağda biter,
Senin gibisi yok, bilesin canım.
Feleğin çarkına çomak sokarsın,
Erken açmakla sen neye benzesin?
Aşkın ateşini kalbe yakarsın,
Dertli bağrıma bir neşe serersin.
Der ki TURHAL bu güzellikler fanidir,
Ecel gelir, biter bir gün bu hayat.
Senin ömrün gibi kısadır sanidir,
Yine de sen bana umudu anlat.
Hüseyin Turhal
Kayıt Tarihi : 20.10.2025 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!