Akardı akşamın nehri bizim vadiden
Dağların ardına vururdu uğultusu
Bir çoban
Çalardı, biten akşamlara kavalını
Bir çiçek açardı.
Kararır gökyüzü ansızın,
Çarpar bulutlar kahrederek,
Ve bir ateş yanar...
Bulutlar yanar,
Yürek yanar.
Sonra tek tek düşer damlalar,
Gerçek
hani var ya
gerçek
işte o
kanmışlığımdır.
sanarak kendim gibi herkesi,
Neden bilmem bu kadar çoğaldı uyanıklık
Köşe dönmek farz oldu, baş tacı yalakalık
Herkes nasıl bulanmış bin türlü yolsuzluğa
Artık ümitler kesik, hiç kimse temiz değil.
Hayallerim vardı
İdeallerim de...
Bir de
- sevgilim.
Sevdiğimi aldım,
özledim seni,
- günler boyu yapayalnız.
parmaklarımla saymaktan yoruldum,
- sensizliğimi.
birseyler yazmak tutkusu sardı benliğimi.
Babamı anlatmak istiyorum
Özelliklerini göz önüne sermek.
- uzun boyunu,
- geniş omuzlarını
- çatık kaşlarını,
- gülen gözlerini.
Ortaktır,
çocukluk anıları
olsa da arada
- beş on yıl bir fark
ne değişir ki can...
kebap kestane hep aynı kokar
Seninle sen olmanın ötesinde
Bölük pörçük anıların sarhoşluğu
Kaplarsa benliğimi
Bil ki ben
Bende değilim
Yaşamın her zerresini
Hayat bir sudur akar, o muhteşem seliyle
Çağlar durur içinde,durdurmaya çalışma
Önü kesilmez onun,engellenemez akış
Alır götürür seni set çekmeye çalışma
Bırak kendini ona, katsın seni önüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!