Işığı söndürüyorlar ve lambanın beyaz gölgesi
bir süre daha ışıyor tümüyle yok olmadan önce, karanlık dolu
bir bardakta çözünen bir tabletmişçesine. Sonrası altalta üstüste.
Otelin duvarları yükseldikçe yükseliyor karanlık gökyüzüne.
Aşk hareketleri dindi artık, uyuyorlar
ama en saklı düşünceleri buluşuyor şimdi
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta