Seni gördüm o gün, zamanı durdurmak istedim.
Gözlerinde bir anlık huzur, bir anlık gülümseme...
Kendimi hatırladım o gün, güçlü bir ben.
İnandım her şeye, hatta sana ve kendime.
Yavaş yavaş bırakıyorum kendimi,
Seni ve olmak istediğim halimi.
Ne umudum kaldı bugünlerde,
Ne de yaşama sevincim.
Ben bu savaşı kazanamadım,
Yaralarımı susturamadım.
İçimde hala bir hayal var,
Karanlığın içindeki küçük bir ışık gibi.
İhtiyacım var sevgine, ilgine,
Barışamadım ben kendimle.
Kendimi kaybettim, evet iyi değilim.
Bazen yeniden başlamak için, kaybetmek gerek.
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 02:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!